De richting van Nederland naar Nederlands-Indië was oost. De reis was lang en gevaarlijk, en duurde in de 17e eeuw ongeveer zes maanden. De schepen vertrokken vanuit de havens van Amsterdam, Rotterdam en Middelburg, en voeren via de Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan en de Straat Malakka naar hun bestemming.
De route was bezaaid met gevaren, zoals piraten, stormen en ziekten. Ondanks de risico's was de reis naar Nederlands-Indië een lucratieve onderneming voor de Nederlandse kooplieden. De kolonie was rijk aan specerijen, koffie, thee en andere waardevolle producten.
De handel met Nederlands-Indië was een belangrijke pijler van de Nederlandse economie in de 17e en 18e eeuw. De kolonie was ook een belangrijke bron van werkgelegenheid voor Nederlanders. In de 19e eeuw nam de migratie van Nederland naar Nederlands-Indië toe, en vestigden zich steeds meer Nederlanders in de kolonie.
De band tussen Nederland en Nederlands-Indië was lange tijd sterk. De kolonie werd gezien als een verlengstuk van Nederland, en er was een grote mate van culturele uitwisseling tussen beide landen.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam er een einde aan de Nederlandse koloniale heerschappij in Indië. In 1949 werd de soevereiniteit overgedragen aan de Republiek Indonesië.
De band tussen Nederland en Indonesië is nog steeds sterk, ondanks de turbulente geschiedenis van beide landen. Er is een grote mate van economische en culturele samenwerking, en er wonen nog steeds veel mensen van Indische afkomst in Nederland.