Er waren veel verschillende soorten tokkelinstrumenten in de klassieke oudheid. Enkele van de meest voorkomende zijn:
Lier: De lier was een klein, draagbaar instrument met snaren die werden getokkeld met een plectrum. Het was een populair instrument in Griekenland en Rome, en werd vaak gebruikt om muziek te maken voor zang en dans.
Citer: De citer was een groter instrument dan de lier, met meer snaren. Het werd ook bespeeld met een plectrum en was populair in Griekenland en Rome.
Harp: De harp was een groot, rechtopstaand instrument met snaren die werden getokkeld met de vingers. Het was een populair instrument in het Midden-Oosten en werd vaak gebruikt om religieuze muziek te maken.
Luit: De luit was een fretloos instrument met snaren die werden getokkeld met de vingers. Het was een populair instrument in de Arabische wereld en werd vaak gebruikt om seculiere muziek te maken.
Deze instrumenten werden gebruikt in een verscheidenheid aan muzikale contexten, waaronder religieuze ceremonieën, sociale bijeenkomsten en theaters. Ze werden ook gebruikt om solo- en ensemblemuziek te maken.
De muziek van de klassieke oudheid was heel anders dan de muziek die we vandaag kennen. Het was over het algemeen monofoon, wat betekent dat er maar één melodielijn tegelijk was. De muziek was ook vaak gebaseerd op improvisatie.
We weten niet veel over de specifieke muziekstijlen die werden gespeeld op deze instrumenten. We weten echter dat ze een belangrijk onderdeel waren van de cultuur van de klassieke oudheid.