In de Duitse politieke geschiedenis staat RAF voor Rote Armee Fraktion (Rood Leger Fractie). Het was een West-Duitse terroristische organisatie die actief was van 1970 tot 1998. De RAF was een linkse, revolutionaire organisatie die zich verzette tegen het kapitalisme en het imperialisme. De RAF voerde bomaanslagen, gijzelingen en moorden uit op prominente figuren uit de Duitse politiek en het bedrijfsleven.
De RAF werd opgericht door Andreas Baader, Ulrike Meinhof, Gudrun Ensslin en Horst Mahler. De groep was geïnspireerd door de Baader-Meinhof Groep, een eerdere linkse terroristische organisatie in West-Duitsland. De RAF voerde haar eerste bomaanslag uit in 1970 op een politiebureau in Frankfurt am Main. In de jaren daarna voerde de RAF nog tientallen andere bomaanslagen uit, waaronder bomaanslagen op de Amerikaanse ambassade in Bonn, het hoofdkwartier van de Duitse politie in Wiesbaden en de Deutsche Bank in Frankfurt am Main.
De RAF was verantwoordelijk voor de dood van 34 mensen, waaronder politici, politieagenten, bankiers en bedrijfsleiders. De groep werd uiteindelijk verslagen in 1998 toen de drie overgebleven leden, Birgit Hogefeld, Eva Haule en Daniela Klette, zich overgaven aan de politie.
De RAF is een controversieel onderwerp in de Duitse geschiedenis. Sommigen zien de RAF als helden die vochten tegen het onrechtvaardige kapitalistische systeem. Anderen zien de RAF als terroristen die onschuldige mensen vermoordden.
De RAF had een grote impact op de Duitse samenleving:
- De RAF leidde tot een toename van de veiligheid in West-Duitsland.
- De RAF radicaliseerde een deel van de West-Duitse jeugd.
- De RAF dwong de West-Duitse regering om haar beleid te herzien.
De RAF is een belangrijk onderdeel van de Duitse geschiedenis. Het is een symbool van de politieke en sociale onrust van de jaren 1970 en 1980.